Bezpańska poetka

Jak mnie rozpoznałeś ?

Nie wiem.

Wiesz.

Tak.wiem.

Noto chodź,obejmę cię.

Tu  –  wśród tylu przechodniów ?

A mamy iść na Saharę ?

Tu gdzie stoimy

ty i ja

jest nasze odludzie

i nasza metropolia

i nasza wioska

i z dzieciństwa domek na drzewie.

Tu gdzie stoimy  –  ty i ja

 

A ty jesteś  – –

 

Przecież obejmuję cię.

 

To dobrze, że masz łzy w oczach

bądź wierny tym łzom.

 

To dobrze, że próbujesz się uśmiechać

naucz się tego wysiłku.

 

To trudne.

 

A czy ja nie wiem ?

Dlatego cię obejmuję, że to trudne.

 

Jakiś głos mi powiedział:

” Twoją  Ziemią  Obiecaną

jest to co w tobie najlepsze

temu musisz służyć ”

 

Tak ci powiedział?

To już nie muszę cię obejmować

chodź, mój ty Niepotrzebny

tu jest piaskownica

na początek zrobimy babkę z oiasku.

 

O,dziecko… –  pożycz foremkę,skarbie.

 

Chłopczyku,gdzie jest ta pani,która tu ze mną przyszła ?

Jaka pani ?

To ty pożyczyłeś ode mnie foremkę!

Pobawisz się ze mną ?

Jak długo zechcesz!

 

 

 

 


Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *