Wczoraj
przez pół dnia
bezpańska poetka
szła obok swojego życia
Boże mój
szeptała
Boże ty mój!
na kolanach przysięgła
przed wielkim ołtarzem w swoim sercu
że nigdy już tego nie zrobi
nigdy
przenigdy
Bezpańska poetka
Komentarze
2 odpowiedzi na „Bezpańska poetka”
-
🙂
życie tarmosi bezpańską
jak psa
poniewiera i topi(w promilach)
ale zima jest
i nawet poeci muszą
rozgrzać krewby myśl
wybarwiła się
na papierze -
bezpańska poetka
biegała od parkanu
do parkanuprzeszukiwała park
liść po liściuwszędzie szara cisza
-gdzie się podział
mój krzyk
zachwytu?
Dodaj komentarz