D Z I E W C Z Y N K A

 

m o t t o

poezja

światło niepokonane

Beata  K U N A

 

światło niepokonane

zwycięskie

zapłakane

 

zostało samo

na tym świecie

 

gdy były jeszcze

mroki

było co wypalać

jak łęciny na kartoflisku

 

teraz

pozostaje mu

modlić się

by zaplotła go

w swoje modlitwy

jakaś zaspana dziewczynka


Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *