K O C H A J

 

Jezioro lubi być lustrem.

Zaprasza rosnące wokół drzewa :

przeglądajcie się we mnie dowoli.

Wierzbie płaczącej mówi :

po co te łzy

warkoczykówna…

 

Jezioro cieszy się na każdą pogodną noc.

Wtedy gwiazdy, nim zaświecą poetom,

starannie układają złote sploty.

 

Cichutko podkradają się moje wspomnienia.

Prawie tak ostrożnie jak sarny.

 

Kochaj nas, jezioro.

– — – – – – – – – – – –

15 XI 2012


Komentarze

Jedna odpowiedź do „Kochaj”

  1. Cudny obraz Poeto.
    Tylko czy to jezioro zechce być lustrem dla nas, tych ze wspomnień pięknych i dawnych…?

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *