N A S Z L A K U
poezja
przeciera szlak
ku prawdzie ku istnieniu
od tysięcy lat
poezja przeciera szlak
ku wątłym uśmiechom gwiazd
ku niepewnym spojrzeniom kwiatów
ku dostojnym i łamliwym lasom
poezja
oznacza na globie
własne południki
własne równoleżniki
ludzkim łódeczkom
daje
sekstans
poezja
zbiera
krwawiące maliny cierpienia
i uczy światła
tułacze świetliki nadziei
poezja
łasi się do ludzi
czeka
by pogłaskały ją
ich oczy
wtedy nabiera tytanicznych sił
przez amazonie przez sahary
przeciera szlak
przeciera oczy człowieka
zmętniałe od zwątpień
– – – – – – – – – – – – – – –
czerwiec 2013
Dodaj komentarz