N  A  D  A

 

pokochać   n i c

uwielbiać   n i c

jak w ołtarz

wpatrywać się

w   n i c

 

czołgać się za   n i c z y m

cieszyć się

że   n i c

cię sponiewierało

 

płakać

nie-łzami

do nie-końca

świata

– – – – – – – – – – – – –

maj 2013


Komentarze

Jedna odpowiedź do „Nada”

  1. czyż nie tak wybrałeś

    nadmuchane nic fruwające ponad światami
    niedostępne informacji z realu

    bosko nierzeczywiste
    dotykające wizji ideału

    wymagające

    duma z własnej wierności
    wytrwała służba
    nie tyle niczemu co prawie
    niczemu

    real nazbyt przaśny

    poeci nie potrafią kochać nie idealizując bez miary
    a zatem nei potrafią kochać

    pisałam już o tym w wierszu który tak Cię zdenerwował ze kazałeś mi go wrzucić do kosza
    wiersz o jednorożcu

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *