pseudo W I O S N A

pseudo  W I O S N A

 

M Y Ś L I    R O Z C Z E S A N E

 

zadumą swoją wieczór zmorzył słońce

cicho zasypia w wodach-czerwieni

a moje oczy wtęsknione

śpiącemu czynią czułe dotknienie

 

dla marzeń  –  sięgam nocy na niebie

dla pragnień łowię z głębin samą siebie

 

ach, gdybym mogła zasnąć strofą

rozbudzić świtem błękit anielski

rozjaśnić wszystkie twarze w rozpaczy

nasycić ziemię  ciebie  i  siebie

 

nie znając celu  –  płynąć  dopłynąć

do wymodlonej wierszoprzystani

 

spójrz  –  świat jest tylko ułamkiem czasu

a ile ma do powiedzenia

 

 


Komentarze

Jedna odpowiedź do „pseudo W I O S N A”

  1. Piękny wiersz. Banalne to stwierdzenie, ale tu jedynie możliwe. Jestem zachwycona.
    „…nasycić ziemię, siebie i ciebie…”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *