S z k i c e  w ę g i e l k i e m

P  O  Ż  Y  Ć

 

Obchodzi mnie wszystko.

Wszystkim się przejmuję.

Chcę wiedzieć wszystko o wszystkim

Udoskonalać.

Udobruchać.

I żeby  –  w rewanżu  –  wszystko mnie dostrzegało.

Opiekowało się mną.

 

Ale wszystko nie chce się uczyć tej roli.

–  Daj pożyć, człowieku  –  mówi.


Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *