osobliwe
jest szczęście
człowieka
do którego dotarło słowo
n i g d y
do którego dotarło n i g d y
rozebrane na części
tak żeby było
dokładnie widać
jak i co
osobliwe jest szczęście
człowieka
który usiłuje żyć
z n i g d y
wbitym
po rękojeść
usiłuje żyć
pomalutku
po omacku
najpierw odgruzowuje Skopje
potem
w interiorze
buduje miasto Brasilia
i próbuje dokończyć
katedrę w Barcelonie
a także wyreperować
świątynie Kambodży
żeby każdej gębie
z tysięcy płaskorzeźb
było dobrze
z nami
na świecie
trudniej
o wiele trudniej
jest złapać się za porządki w mieszkaniu
natrzeć spirytusem plecy
obłożnie zapomnianych
rękopisów
to już wolałbym
aby Pan Bóg
przyprowadził do mnie świat
i tę całą menażerię
kosmos czas nicość
i poprosił:
nie mogę się wyrobić
to się tak zawsze poplącze wszystko!
ledwie to pomyślałem
a Bóg
podał mi kartę papieru
zacznij tak:
– osobliwe jest szczęście
człowieka
do którego dotarło słowo
n i g d y
Dodaj komentarz