M I R E I L L E

 

Pokiereszowany

wracam

jak wiarus napoleoński spod Moskwy

 

Boże !

żona zeszła się  z tym młynarczykiem z Fouillet

 

z kim mam być teraz

Wielki Cesarzu

z twoją sławą mam spać ?

z twoją pychą dzieci poczynać ?

 

Mireille umiała na pamięć

wszystkie moje myśli

 

jak szczenięta głaskałem jej piersi

nabrzmiałe nadzieją

 

znajdę cię na tej wyspie

Napolionie

 

zatłukę

 


Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *