Wislawy

W I S Ł A W Y

 

róża

na wybiegu

z kolczastą miną

 

stokrotka

woli

Panu Bogu

do mszy służyć

 

– – – – – – – – – – – – – – – – –

 

niepodważalna

prawda

 

łza

 

– – – – – – – – – – – – – – – –

 

poeta

znajdzie sens

nawet tam

gdzie pokrzywa nie wyrośnie

 

– – – – – – – – – – – – – – – — – –

 

zły

 

kwiaty w swoim ogrodzie

 

nauczy kłamać

 

– – – – – – – – – – – – – – – – – –

 

ponętna

 

nad przepaścią

tańczy

 

– – – – – – – – – – – – – – – – –

 

wziemięwzięta

 

w moich snach

 

włosy rozczesuje

 

pachnąca

 

obietnicą

 

– – – – – – – – – — – –

 

tsunami

zadowolone

ogląda

amatorskie filmy

 

– – – – – – – – – – – – – – –

 

węgorze

niespełnień

 

tłuste

 

po dnie

żerują

 

– – – – – – – – – – – – – – –

 

serca złączone

klucz

w morzu

 

drzwi otwiera

śpiew-śmiech

dwojga rąk

 

– – – – – – – – – – – – – – – –

 

malutka miłość

 

kolczykami

u uszu

podzwania

– – – – – – – – – – – — – –

 

idę ulicą

 

ludzie mijają mnie

 

jak tak można

 

– – – – – – – – – – – – – –

 

bezsłonecznie

bezgwiezdnie

w bezniebie

 

gorzki zapach

ma bez

bez ciebie

 

– – – – – – – – – – – – – – – – – —

 

ono się uśmiechnęło

 

to Bóg

 

3,45 kg

 

– – – – – – – – – – – – – –

 

ciszniki

rozchylonych kwiatów

nadają ciszę

o smaku

pocałunków mamy