Wisławy

miłość

wychudzona

z zaropiałymi oczami

z niepokojem czeka na słońce

czy nie będzie się z niej śmiało

* * * * * * * * * * * * *

słodki wiatr

kołysze serce

które rozkwitło

* * * * * * * * * * * *

przemierzam

bezkresne

nadzieje

Błękitnej Planety