Ballada o smutku

BALLADA  O  SMUTKU

Ścichła gazania

a rano bawiła się w berka

i prześcigała wszystkie kwiaty

w południe wykrzyczała

złocistym szeptem

że warto żyć

teraz ścichła

przeszyła ją myśl

że będzie kiedyś taka smutna

jak smutny człowiek