Zasyczy duszy naskórek naiwny
i wypalony jest znak – już jesteś nie- swój
już jesteś z plemienia które Bóg prowadzi
a pasterzuje Słońce a owczarki Tischnera
aksjologiczne szczerzą kły – i gnają na pastwiska takie
o jakich i śnić dawniej nie było ci dane
to jedna chwila ? i litera jedna
a nad nią Michał Anioł kopułę wznosi
i kambodżański rzeźbiarz słupy zdobi
i ubrane jest niebo w weselne suknie pagod
jeden ból – nie gasnący: Boży
wypalony jest znak
staję się zagadką i jej rozwiązaniom
tak pięknym jak ludzka dłoń
Dodaj komentarz