Ukochana!

Że też Ty nic nie wiesz!  –  nic nie wiesz: jak mnie przemieniłaś  –  ku innemu  – –

ku promienistemu życiu.

Jak na gałązkach mojego istnienia zaszczepiłaś tyle najróżniejszych egzystencji!

A wszystkie chcą dążyć ku światłu, ku oczarowaniu światem  – –  –

chcą  –  nie po jakiejś ordynarnej drabinie  –  chcą po tęczy  Twojego uśmiechu

w p o e z j o w a ć   s i ę   do Nieba.

Najdalszanajbliższa…


Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *