G A R S T K A
w dniu
w którym zagaśnie słońce
będę pisał poemat
do którego się przygotowywałem
przez cztery i pół miliarda lat
w dniu
w którym zagaśnie słońce
wszystko opowiem
wszystko uleczę
wszystko ucałuję
zdążę
słońce
zdobędzie jeszcze
garstkę wodoru
– – – – – – – – – – – –
czerwiec 2013
kolejny wspaniały
czuję wzmożenie sił
próby syntezy własnej poezji
i wciąż obecna miłość do niej
nie wiem czy kochałeś kobietę moze żonę ale poezję na pewno kochasz wciąż z wielką godną kochanka żarliwością
i ta miłość ma sens bo uczyniła twoje życie piękniejszym
jak i moje
umieszczę ten wiersz na swojej stronie
to chciałabym czuć gdy słońce będzie gasnąć
Dodaj komentarz