K O B I E T A P I O R U N
nic o tym nie wiesz
a z błękitnych chmur
uderzasz
spopielasz
w szept
trwożny
ten błysk
wszechświatła
niosę
w źrenicach
po chwili
daleko
w dzikich górach
mojego serca
przetacza się grzmot
– — – – – – – – – – – – –
luty 2013
Kobieta piorun
Komentarze
2 odpowiedzi na „Kobieta piorun”
-
spodobały się jej pioruny
tylko one
zdawały się przynosić światu karę
odpowiednio szybko
boleśniebez sądu
a ona do sądu została powołana
wszystkimi krzywdami które jej
uczynionotyle roboty
nie nadąża wydawać karpioruny
przynoszą ulgęmożna na chwile przystanąć
uśmiechnąć się do niebapodziękować za chleb
-
a tu KOBIETA PIOŁUN jeszcze dla zabawy
kobieta piołun
a jakże gorzkie ma wnętrzności
składa w nich jady
własnej produkcjiżeby jej nie zjedli
jak innych obokale cóż to
do słodkich lecą trzmiele pszczoły
motylezapylają
i tak oto rozdwoiła swą naturę
słodkie kwiaty
i gorzkie wnętrzeoto jej kompromis
ze światem.
Dodaj komentarz