U  Z  N  A  N  I  E

 

rozrzucam

radość

dziobią co sił

ale tylko rajskie ptaki

 

rozrzucam smutek

ptactwo z daleka

nastroszone pióra

 

rozrzucam

wesołe ziarna

pszenicy

czubatka z uznaniem :

–  coś ci jednak wreszcie zaświtało

– – – – – – – – – – – – – –

lipiec 2013


Komentarze

Jedna odpowiedź do „Uznanie”

  1. smutku musi trochę być dla pełni i dla przyprawy
    ale należy dbać o proporcję
    aby nie było go więcej
    niż to życiodajne

    same szczebioty i cukierki nie są tak wartościowe jak pełnia

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *