Teresa M I R A N S K A
R Ó Ż A
Na mojej drodze
nie rosną drzewa –
słońce mnie spala,
wiatr owiewa.
Czasem deszcz zmoczy
kruche ciało
a śnieg otuli suknią białą.
Miłością nasączona
stoję biedna zagubiona
czemu więc nazwano mnie
różą.
* * * * * * * * * * * * * * * * *
latarnik z Faros
W A R I A C J E
1
ś p i e w
na drzewach
drogi moje
wicher mnie spala
słońce owiewa
o d – ś p i e w
po śladach twoich stóp
anioły
puszyste marzenia
piwoniom niosą
2
kupcie mi koszulę
długo-nocną
przyśnię wam zimę
kupcie mi makową bluzkę
z krótkimi nocami
zanucę wam lato
kupcie mi iskier pełne
spódnice Cyganek
przytańczę wam jesień
zaproście mnie do siebie
usłyszycie :
m o j ą w i o s n ą j e s t e ś c i e
3
biedna zagubiona
miłością nasączona
u każdych drzwi
w każdym oknie
– – – – – – – – – – – – – – – – – –
marzec 2013
Dodaj komentarz