Teresa  M I R A N S K A

R  Ó  Ż  A

 

Na mojej drodze

nie rosną drzewa  –

słońce mnie spala,

wiatr owiewa.

Czasem deszcz zmoczy

kruche ciało

a śnieg otuli suknią białą.

 

Miłością nasączona

stoję biedna  zagubiona

czemu więc nazwano mnie

różą.

* * * * * * * * * * * * * * * * *

latarnik z Faros

W  A  R  I  A  C  J  E

1

ś p i e w

 

na drzewach

drogi moje

wicher mnie spala

słońce owiewa

 

o d – ś p i e w

 

po śladach twoich stóp

anioły

puszyste marzenia

piwoniom niosą

 

2

kupcie mi koszulę

długo-nocną

przyśnię wam zimę

 

kupcie mi makową bluzkę

z krótkimi nocami

zanucę wam lato

 

kupcie mi iskier pełne

spódnice Cyganek

przytańczę wam jesień

 

zaproście mnie do siebie

usłyszycie :

m o j ą   w i o s n ą   j e s t e ś c i e

 

3

biedna  zagubiona

miłością nasączona

u każdych drzwi

w każdym oknie

– – – – – – – – – – – – – – – – – –

marzec 2013

 

 


Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *