Z cyklu I W O

Z   c y k l u     I  W  O

Iwo wskakuje na krzesło

Przybiera pozycję lotosu.

Mówi :

–  Dobrze jest.

Ty masz mnie  –  ja mam ciebie.

Przeznaczenie nic nam nie zrobi.

Jest głupsze od pchły.

*  *  *

Iwo wyłożył się  na ścieżce.

Łeb między nasturcje.

Słońce jest cholernie zadowolone

że może nagrzewać jego krótką, cichą sierść.

Iwo popatruje na osy, na motyle.

Kurde, że też im się tak chce.

– – – – – – – – – – – –

wrzesień 2013