Z I A R N K O
pod twoje
na wieczność posłanie
włożyłem
ziarnko
kąkola
moich żalów
– – – – – – – – –
Ewie Sz. pośmiertnie
( za życia nie pozwalała dedykowć sobie wiersza )
Z I A R N K O
pod twoje
na wieczność posłanie
włożyłem
ziarnko
kąkola
moich żalów
– – – – – – – – –
Ewie Sz. pośmiertnie
( za życia nie pozwalała dedykowć sobie wiersza )
nie wkładaj ziarnka żalu
ukochanej
pod posłanie
tym bardziej wieczne
porzuć go na łące
niech się ukorzeni
nakarmi solami i światłem
choć w łanach zbóż niechciane
niech zakwitnie
niech się oczy pożywią kolorem
a ptaki ziarnem
też zmieniłam
teraz bezie tak
nie wkładaj ziarnka żalu
ukochanej
pod posłanie
tym bardziej wieczne
porzuć go na łące
niech się ukorzeni
nakarmi solami i światłem
choć w łanach zbóż niechciane
niech kwitnie
oczy pożywią się jego kolorem
ptaki ziarnem
wspomnienie o niej westchnie
z rozkoszy
do kąkolowego kwiatu
od Ciebie
Dodaj komentarz